Appeltjes voor Amber ♥ Яблочки для Эмбер

Gisteren hadden we een vrijwilligersdag (met NVV) op een paardenkamp (volg de link voor een video). Dit is een plek waar afgedankte paarden met pensioen kunnen.

Paarden die eventjes nodig waren en daarna zijn vergeten.
Ze zijn met pensioen, maar niet van het soort dat je echt-echt van je oude dag geniet. Ze staan in veel te smalle stallen, alleen, en ik weet niet zo goed of het ontsnappen aan de vleesindustrie en niet verwerkt worden in de frikadellen zo goed is geweest.

Ik word er heel verdrietig van als ik bedenk dat de paarden maar twee keuzes hebben als ze wat ouder worden - ze worden afgeslacht of ze moeten leven in die zielige kampen tot hun dood. Het zijn nog net geen concentratiekampen, maar ik moet er niet aan denken dat ik mijn kater Max daar zou plaatsen.

Ik vind - als je een paard neemt, moet je hem ook tot zijn dood verzorgen en koesteren. Dan zul je je moeten afvragen of je bereid bent 40 jaar lang een dier te verzorgen en in al zijn behoeftes voorzien - dus ook met vriendjes laten spelen, warmte en eten geven, medische zorg en zo voort. 40 jaar lang, ja. Want zo oud worden ze.

Genoeg over trieste dingen.
Dit recept wijd ik aan Amber, het leukste paard ooit! Zo lekker dat je er geen genoeg van kunt krijgen en zo simpel dat zelfs een paard het kan maken :)

Appeltjes voor Amber, veganistisch recept

1 appel
Biologische rozijntjes (of 1 banaan)
Pijnboompitjes (of gehakte walnoten)
Kaneel

Een appel in stukjes snijden, alle ingrediënten met elkaar mengen. Jum!! Zo lekker!

 

По-русски дальше!

Вчера я была на дне волонтёров Dutch Vegan Society, он проходил в пансионе для лошадей (по ссылке видео). Место, где ненужные больше лошади находятся на "пенсии".


Только некоторое время они были кому-то нужны, а потом их забыли.
Теперь они на пенсии, но не на такой, на которой наслаждаются своими зрелыми годами. Они стоят в слишком маленьких стойлах, в одиночестве. Страшно говорить, но после посещения я уже даже не знаю, плохо ли это, что в основном старых лошадей забивают на мясо.

Меня очень расстраивает мысль, что у лошади в её зрелые годы есть только два выбора - на мясо или вот в таком вот месте. Что я знаю точно, так это то, что своего кота Макса я бы туда ни за какие коврижки не отдала.

Я считаю, что когда человек решает, что он хочет быть наездником, то он должен купить лошадь и ухаживать за ней всю её жизнь. Возникает вопрос - захочет ли человек 40 лет своей жизни быть ответственным за животное и удовлетворять все его потребности. То есть обеспечивать теплом и едой, давать социализироваться с другими лошадьми (лошади очень любят играть с сородичами), и не забывать о дорогих медицинских услугах.
40 лет подряд, да. Потому что именно столько лошадь может жить.

Но хватит о грустном.
Этот рецепт я посвещаю Эмбер, самой классной лошади! Этот дессерт такой вкусный, что хочется ещё и ещё, и такой простой, что даже лошадь сможет его сделать :)

Яблочки для Эмбер, веганский рецепт

Из рассчёта на одного человека:
1 яблоко
изюм (или 1 банан)
кедровые орешки (или порубленные грецкие орехи)
корица

Яблоко порезать мелко, и смешать все ингредиенты.